Sunday, April 10, 2005

باران: يك

فاصله اي زلال. عبور نگاهي معصوم از پشت شيشه ها و آميختنش با نگاهي گناه آلوده در خطوط باران
تا عطر تورا وجود من مي بويد
با چشم تو چشم من سخن مي گويد
باران كه نگاه بي گناهت را شست
آيا كه گناه چشم من مي شويد؟

نوشته شده بوسيله سيامك -12:48 AM  

<$BlogItemCommentCount$> Comments:

<$BlogCommentAuthor$> said...

<$BlogCommentBody$>

<$BlogCommentDateTime$> <$BlogCommentDeleteIcon$>

<$BlogItemCreate$>

<< Home