شانزده و نیم سال بودی و با مهربانی و کارهایت تنهایی عمیق غربت را گاهی سبک تر کردی.
آنقدر آرام به خواب رفتی که باور کنیم درد و رنج روزهای آخر تمام شد و به آرامش رسیدی.
آرام و عمیق بخواب ای فرشته معصوم تا شاید روزی باز با هم بیدار شویم.
آنقدر آرام به خواب رفتی که باور کنیم درد و رنج روزهای آخر تمام شد و به آرامش رسیدی.
آرام و عمیق بخواب ای فرشته معصوم تا شاید روزی باز با هم بیدار شویم.
<$BlogItemCommentCount$> Comments:
<$BlogCommentBody$>
<$BlogItemCreate$>
<< Home