Thursday, February 25, 2010

قفس

مرغي ترانه خواند
مرغ دگر به پاسخش آمد و اينچنين
جنگل پر از نوای هزاران پرنده شد
ز آن سيل صد نوا
ز آن جوشش ترانه که بر شد به آسمان
روياي رنگ رنگ قناری به هم شکست
در کنج اين قفس
تنها صداي قناری تنها ترانه اش
غم نامه اسارت
آواز گمشده فرياد جنگل است
"شکیبا- ۱۳۷۴"

Labels:

<$BlogItemCommentCount$> Comments:

<$BlogCommentAuthor$> said...

<$BlogCommentBody$>

<$BlogCommentDateTime$> <$BlogCommentDeleteIcon$>

<$BlogItemCreate$>

<< Home