در برزخ میان تابستان و زمستان، فراموش کرده بودم که پاییز را با بهار قرابتی نبود از آغاز
چون فصل بهار هستی و پاییزم
تو سبز و من ز شاخه ها می ریزم
بر باد نشسته سوی مرگم اما
در بند گذشته ای هوس انگیزم
چون فصل بهار هستی و پاییزم
تو سبز و من ز شاخه ها می ریزم
بر باد نشسته سوی مرگم اما
در بند گذشته ای هوس انگیزم
<$BlogItemCommentCount$> Comments:
<$BlogCommentBody$>
<$BlogItemCreate$>
<< Home