لحظه بهانه ام بود یا بهانه لحظه هایم؟

ای بازی ذهن گنگ و آشفته من
خاموش ترین رباعی گفته من
آرامش خاکستری چشمانت
پاشید چو شعله بر دل خفته من
.....

و اینگونه عمر می گذرد