... یَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفَاءٌ وَ طَاعَتُهُ غِنًى‏ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ...

دلتنگ عبادتم نمی دانی تو؟

مهرت شده عادتم نمی دانی تو؟

در پای تو با فروتنی سر بر خاک

محتاج شفاعتم نمی دانی تو؟