بارانی استوایی... عطر خاک ... فرورفتنی دوباره در ذهنی گنگ
عطر تن تو چو خاک باران خورده
آرام به خاطرات دورم برده
یادآور پاکی و زلالی هایی
یادآور شادی دلی افسرده