نه قدر میهمان دانستم و نه حرمت میهمانی در این سرگردانی

هرچند كه آیینه رازم بودی
آرامش لحظه نمازم بودی
انگار هوای بی نیازی كردم
هرچند كه تو همه نیازم بودی